Ρήξη των Μεμβρανών

Ρήξη του Θυλακίου

Στις τελειόμηνες κυήσεις, σε ποσοστό 15%, η ρήξη του θυλακίου γίνεται αυτόματα πριν αρχίσει ο τοκετός, ενώ οι συστολές κι η προοδευτική διαστολή του τραχήλου ακολουθούν τις επόμενες 24 ώρες.

Σε ποσοστο όμως 85%, ο τοκετός ξεκινάει χωρίς να έχει γίνει ρήξη θυλακίου. Σε μερικές περιπτώσεις η ρήξη γίνεται αυτόματα, κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Σε άλλες πάλι χρειάζεται να γίνει τεχνητή ρήξη θυλακίου κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου του τοκετού.

Με τη χρήση ενός ειδικού αγκίστρου κι' εφόσον η διαστολή του τραχήλου το επιτρέπει, ο γιατρός σπάει το θηλάκιο με αποτέλεσμα τη διαρροή αμνιακού υγρού.

Με τη ρήξη του θυλακίου, απελευθερώνεται προσταγλανδίνη, η οποία επιταχύνει τις συσπάσεις της μήτρας και το κεφάλι του εμβρύου ακουμπάει πιο καλά στον τράχηλο, προκαλώντας μεγαλύτερη πίεση σ' αυτόν, ενθαρρύνοντας περισσότερο την εξέλιξη του τοκετού.

Κατά τη τεχνητή ρήξη θυλακίου, είναι πολύ σημαντικό το αμνιακό υγρό να είναι διαυγές, γεγονός που αποδεικνύει ότι το έμβρυο βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση